Birçok insan evladı gibi, şu kısacık yaşamda üstlenmiş olduğum birden fazla rol var. Bunlardan birisi de baba olmak. Evet, ben bir babayım; üstelik dört erkek evlat babasıyım. Peşinen söyleyeyim, bunu övünmek için değil, aksine üzülerek fakat tevekkül ile belirtiyorum, ne yazık ki kız babası olamadım! Yaradan böyle uygun görmüş belli ki… Değerli eşimin yuvamızda, çekirdek ailemizdeki “tek kadın olmamasını” gerçekten çok isterdim. Önceki yazımızda “bambaşka tarihlerde, bambaşka kültürlerde adalet sembolü, özgürlük sembolü ve vatan sembolü olarak hep kadınların ön plana çıktığını” ifade etmiştim. Öyle ya, bu şekilde tarihsel bir tespiti ve ifadesi olan bir insan evladı, kendi yuvasında “daha dengeli” bir demografik yapı istemez miydi?
Yazının devamı için tıklayınız.